شهر اسکول بازی

راستی بپر گفتینو؛-؛

من خیلی اینجوریم 😐...

شاید طبیعی باشح...عاخح من موقع فوت کردن مامانبزرگ پدریم با بابابزرگ مادریم و خالم گریم نگرف:(فقط همینجوری بدون هیچ حسی ی گوشه نشسته بودم و ب گریه بقیه مینگریدم:[حقیقتن یکی عز دردناک ترین لحظاته...جوری ک یروز بری خونه مامان بزرگت خیلی خوب و سالم نشسته باشه ت بقلش بشینی...باهاش بازی کنی ...ولی فردا پاشی و بفهمی دیگه نیس و نتونی ت بقل گرمش بشینی:[...

منم همینطور شوک شده بودم نمیدونستم چی بگم تا چهلمش اصلا اشکمم در نیومد هرکسی منو میدیدفکر میکرد بیخیالم ولی خب مطمئنا هیچکس از دل اون یکی خبر نداره نگران نباش همش از شوکه چه توماری نوشتم یا خودا ._.

خب اره وقتی مامان مامان مامانم (چه جد تو جدی ._.) همون مامان مادربزرگم که خیلی خیلیم دوسش داشتم مرد به من نگفتن وقتی از کلاس پیانوم برگشتم دیدم مامان بابام تو ماشین با لباس مشکی نشسته بودن چشمای مامانم قرمز بود هی میپرسیدم چیشده ولی بهم چیزی نمیگفتن اخرش دختر دایی مامانم (ازم سه سال بزرگه) اومد بهم گفت که ننه (بهش میگفتین ننه دیه) مرده و شروع کرد به گریه کردن

خب آدم شوکه میشه ... هوممم راستش من تجربه ش کردم.. البته زیاد نزدیک بهم نبود اما خب مادربزرگ مامانم ( خودت دیگه محاسبه بکن) وقتی دو سال پیش مرد..( البته داره میشه سه سال) اون موقع کلاس پنجم بودم خب هنوز بچه بودم موقعه خاکسپاری وقتی مامان و مادربزرگم رو دیدم داشتن وحشتناک گریه میکردن واقعا حس بدی بود:(💔 منم گریه م گرفت خلاصه کلا بگم خیلی شلوغ پلوغ( درست نوشتم؟) بودیم.. من هم گریه میکردم و هم سرم با بچه های همسن خودم گرم بود

اوم....... از نظر من طبیعیه.........

طبیعی که نیست ولی وقتی خاله ی مامانم فوت کرد من ناراحت نشدم با اینکه خیلی دوسش داشتم. بقیه هم چیزی بهم نگفتن چون گذاشتن پای بچگیم هنوز که هنوزه هم کسی چیزی بهم نگفته